Historia gminy Brąszewice

Miejscowość legitymuje się metryką późnośredniowieczną, a nazwa wsi w źródłach pisanych pojawia się w roku 1495. W czasach nowożytnych Brąszewice wchodzą w skład królewszczyzny należących do starostwa sieradzkiego. Z tego okresu ocalało stosunkowo dużo dokumentów do dziejów miejscowości, m.in. znany jest ponowny przywilej powinności mieszkańców z grudnia 1529 roku, wydany w Piotrkowie przez Zygmunta I. W 1557 roku król Zygmunt August nadaje wieś staroście Stanisławowi Tarnowskiemu. Brąszewice znane są już wówczas z produkcji młynarskiej i eksploatacji złóż rudy darniowej. W początkach XVII wieku wieś trafia w ręce Gabriela Tarnowskiego, herbu Leliwa na mocy nadania mu dzierżawy przez Zygmunta III Wazę. Ten sam władca wyraża zgodę na posiadanie kuźnicy z młynem (zwany Błoński) w Brąszewicach przez Jana Tarnowskiego. Od 1628 wspomniana dzierżawa pozostaje w rękach Kacpra Denhoffa. Wsią gminną Brąszewice zostają dopiero w roku 1953, kiedy przeniesiono tutaj siedzibę władz z pobliskich Godynic.